سرگذشت قوم لوط در سوره ی عنکبوت

و به یاد آور لوط را که به قوم خود گفت به درستى شما عمل زشتى مى‏کنید که قبل از شما احدى از مردم عالم مرتکب آن نشده بود (28)آیا شرم نمى‏کنید که با مردان جمع شده راه تناسل را قطع مى‏کنید و در مجالس و انظار یکدیگر عمل زشت مى‏کنید؟ اما جز این پاسخى از قومش نیامد که اگر راست مى‏گویى برو عذاب خدا را بیاور (29)لوط گفت: پروردگارا مرا بر مردم فساد انگیز نصرت بده (30)و چون فرشته‏گان ما نزد ابراهیم آمدند که او را بشارت دهند گفتند: ما اهل این قریه را (که لوط در آن است) هلاک خواهیم کرد و مامور این کاریم چون اهل آن ستمگرند (31)ابراهیم گفت آخر لوط در آن قریه است! گفتند ما از هر کس به اهل آن داناتریم لوط و خانواده‏اش را حتما نجات مى‏دهیم به جز همسرش که از باقى ماندگان در قریه است (32)و چون فرستادگان ما نزد لوط آمدند از آمدن آنان اندوهناک شد به حدى که خود را بیچاره دید، فرشته‏گان گفتند مترس و اندوه مخور که ما نجات دهنده تو و خانواده تو هستیم مگر همسرت که باید مانند سایرین در قریه بماند (33(و ما به زودى بلایى از آسمان بر اهل این قریه نازل مى‏کنیم به خاطر آن فسق‏ها که مرتکب مى‏شدند (34)چیزى نگذشت که آن قریه را آیت و عبرت مردمى کردیم که تعقل مى‏کنند (35)

سرگذشت قوم لوط در سوره ی شعرا

ترجمه آیات‏
قوم لوط نیز پیامبران را دروغگو شمردند (160(
هنگامى که برادرشان لوط به ایشان گفت: آیا خدا ترس و پرهیزکار نمى‏شوید؟ (161(
من پیغمبرى خیرخواه براى شمایم (162)
از خدا بترسید و اطاعتم کنید (163)
من از شما براى پیغمبریم مزدى نمى‏خواهم که مزد من جز به عهده پروردگار جهانیان نیست (164)
چرا به مردان زمانه رو مى‏کنید (165)
و همسرانتان را که پروردگارتان براى شما آفریده وا مى‏گذارید راستى که شما گروهى متجاوزید (166)
گفتند: اى لوط اگر بس نکنى تبعید مى‏شوى (167)
گفت: من عمل شما را دشمن مى‏دارم (168)
پروردگارا من و کسانم را از (شئامت) اعمالى که اینان مى‏کنند نجات بخش (169)
پس او و کسانش را جملگى نجات دادیم (170)
مگر پیر زنى که جزو باقى ماندگان بود (171)
سپس دیگران را هلاک کردیم (172)
و بارانى عجیب بر آنان باراندیم و باران بیم یافتگان چه بد بود (173)
و در این عبرتى هست ولى بیشترشان ایمان آور نبودند (174)
و پروردگارت نیرومند و رحیم است (175)

تاریخ خلفا

پس از آن‌که عمر درگذشت، تا سه روز کار خلافت به جهت شورى تأخیر افتاد، روز چهارم که غرّۀ محرّم سال بیست و چهارم هجرى بود عثمان قمیص ^١خلافت را بر تن پوشید و دوازده سال الاّ کسرى مدت خلافت او طول کشید، و در اواخر سال سى و پنجم هجرى روز چهارشنبه بعد از عصر، مقتل او واقع شد.

و نقل شده: آن روزى که از دنیا رفت، نزد خازن او از مالش صد و پنجاه هزار دینار و هزار هزار درهم بوده، و قیمت ضیاع او که در وادى القرى و حنین بوده صد هزار دینار به‌شمار رفته، و اسب بسیار و شتر بى‌شمار از او باقى بماند.

و در ایام او جملۀ از صحابه به سبب عطایاى او مال‌دار شدند، مانند: زبیر بن العوام که خانه‌هاى قیمتى بنا کرد و بعد از وفاتش پنج هزار دینار و هزار اسب و هزار بنده و هزار کنیز و اشیاء دیگر از او به جاى بود. و مانند: طلحه که دولتش به مرتبۀ رسید که غلۀ عراقش هرروزى هزار دینار مى‌شده و بعضى بیشتر گفته‌اند. و دیگر عبد الرحمن بن عوف که صد اسب و هزار شتر و ده هزار گوسفند داشت، و بعد از فوتش ربع ثمن مالش هشتاد و چهار هزار بوده. و هکذا سعد بن ابى وقاص...

وارثان سلمان فارسی که درود خدا وپیامبرش براو باد

لباس تک سایز