خطبه ی64نهج البلاغه
اى بندگان خدا از خدا بپرهیزید. و با اعمال نیکو به استقبال أجل بروید، با چیزهاى فانى شدنى دنیا آنچه که جاویدان مى ماند خریدارى کنید. از دنیا کوچ کنید که براى کوچ دادنتان تلاش مى کنند. آماده مرگ باشید که بر شما سایه افکنده است. چون مردمى باشید که بر آنها بانگ زدند و بیدار شدند، و دانستند دنیا خانه جاویدان نیست و آن را با آخرت مبادله کردند. خداى سبحان شما را بیهوده نیافرید، و به حال خود وا نگذاشت، میان شما تا بهشت یا دوزخ، فاصله اندکى جز رسیدن مرگ نیست. زندگى کوتاهى که گذشتن لحظه ها از آن مى کاهد، و مرگ آن را نابود مى کند، سزاوار است که کوتاه مدّت باشد. زندگى که شب و روز آن را به پیش مى راند به زودى پایان خواهد گرفت. مسافرى که سعادت یا شقاوت همراه مى برد باید بهترین توشه را با خود بردارد. از این خانه دنیا زاد و توشه بردارید که فرداى رستاخیز نگهبانتان باشد. بنده خدا باید از پروردگار خود بپرهیزد، خود را پند دهد و توبه را پیش فرستد، و بر شهوات غلبه کند، زیرا مرگ او پنهان و پوشیده است، و آرزوها فریبنده اند، و شیطان، همواره با اوست و گناهان را زینت و جلوه مى دهد تا بر او تسلّط یابد، انسان را در انتظار توبه نگه مى دارد که آن را تأخیر اندازد، و تا زمان فرا رسیدن مرگ از آن غفلت نماید. واى بر غفلت زده اى که عمرش بر ضد او گواهى دهد، و روزگار او را به شقاوت و پستى کشاند. از خدا مى خواهیم که ما و شما را برابر نعمت ها مغرور نسازد، و چیزى ما را از اطاعت پروردگار باز ندارد، و پس از فرا رسیدن مرگ دچار پشیمانى و اندوه نگرداند.
