جهاد در راه خدا

یَٰٓأَیُّهَا ٱلَّذِینَ ءَامَنُوا۟ مَا لَکُمْ إِذَا قِیلَ لَکُمُ ٱنفِرُوا۟ فِى سَبِیلِ ٱللَّهِ ٱثَّاقَلْتُمْ إِلَى ٱلْأَرْضِ ۚ أَرَضِیتُم بِٱلْحَیَوٰةِ ٱلدُّنْیَا مِنَ ٱلْءَاخِرَةِ ۚ فَمَا مَتَٰعُ ٱلْحَیَوٰةِ ٱلدُّنْیَا فِى ٱلْءَاخِرَةِ إِلَّا قَلِیلٌ38

ای کسانی که ایمان آورده‌اید! چرا هنگامی که به شما گفته می‌شود: «به سوی جهاد در راه خدا حرکت کنید!» بر زمین سنگینی می‌کنید (و سستی به خرج می‌دهید)؟! آیا به زندگی دنیا به جای آخرت راضی شده‌اید؟! با اینکه متاع زندگی دنیا، در برابر آخرت، جز اندکی نیست!

 

إِلَّا تَنفِرُوا۟ یُعَذِّبْکُمْ عَذَابًا أَلِیمًۭا وَیَسْتَبْدِلْ قَوْمًا غَیْرَکُمْ وَلَا تَضُرُّوهُ شَیْـًۭٔا ۗ وَٱللَّهُ عَلَىٰ کُلِّ شَىْءٍۢ قَدِیرٌ ۳۹

اگر (به سوی میدان جهاد) حرکت نکنید، شما را مجازات دردناکی می‌کند، و گروه دیگری غیر از شما را به جای شما قرارمی‌دهد؛ و هیچ زیانی به او نمی‌رسانید؛ و خداوند بر هر چیزی تواناست!

 

إِلَّا تَنصُرُوهُ فَقَدْ نَصَرَهُ ٱللَّهُ إِذْ أَخْرَجَهُ ٱلَّذِینَ کَفَرُوا۟ ثَانِىَ ٱثْنَیْنِ إِذْ هُمَا فِى ٱلْغَارِ إِذْ یَقُولُ لِصَٰحِبِهِۦ لَا تَحْزَنْ إِنَّ ٱللَّهَ مَعَنَا ۖ فَأَنزَلَ ٱللَّهُ سَکِینَتَهُۥ عَلَیْهِ وَأَیَّدَهُۥ بِجُنُودٍۢ لَّمْ تَرَوْهَا وَجَعَلَ کَلِمَةَ ٱلَّذِینَ کَفَرُوا۟ ٱلسُّفْلَىٰ ۗ وَکَلِمَةُ ٱللَّهِ هِىَ ٱلْعُلْیَا ۗ وَٱللَّهُ عَزِیزٌ حَکِیمٌ ۴۰

اگر او(پیامبر صل الله علیه و آله) را یاری نکنید، خداوند او را یاری کرد؛ (و در مشکلترین ساعات، او را تنها نگذاشت؛) آن هنگام که کافران او را (از مکّه) بیرون کردند، در حالی که دوّمین نفر بود (و یک نفر بیشتر همراه نداشت)؛ در آن هنگام که آن دو در غار بودند، و او به همراه خود می‌گفت: «غم مخور، خدا با ماست!» در این موقع، خداوند سکینه (و آرامش) خود را بر او فرستاد؛ و با لشکرهایی که مشاهده نمی‌کردید، او را تقویت نمود؛ و گفتار (و هدف) کافران را پایین قرار داد، (و آنها را با شکست مواجه ساخت؛) و سخن خدا (و آیین او)، بالا (و پیروز) است؛ و خداوند عزیز و حکیم است!

سوره ی توبه

تعداد ماه های سال در کتاب الهی

إِنَّ عِدَّةَ ٱلشُّهُورِ عِندَ ٱللَّهِ ٱثْنَا عَشَرَ شَهْرًۭا فِى کِتَٰبِ ٱللَّهِ یَوْمَ خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلْأَرْضَ مِنْهَآ أَرْبَعَةٌ حُرُمٌۭ ۚ ذَٰلِکَ ٱلدِّینُ ٱلْقَیِّمُ ۚ فَلَا تَظْلِمُوا۟ فِیهِنَّ أَنفُسَکُمْ ۚ وَقَٰتِلُوا۟ ٱلْمُشْرِکِینَ کَآفَّةًۭ کَمَا یُقَٰتِلُونَکُمْ کَآفَّةًۭ ۚ وَٱعْلَمُوٓا۟ أَنَّ ٱللَّهَ مَعَ ٱلْمُتَّقِینَ ۳۶

تعداد ماه‌ها نزد خداوند در کتاب الهی، از آن روز که آسمانها و زمین را آفریده، دوازده ماه است؛ که چهار ماه از آن، ماه حرام است؛ (و جنگ در آن ممنوع می‌باشد.) این، آیین ثابت و پابرجا (ی الهی) است! بنابر این، در این ماه‌ها به خود ستم نکنید (و از هرگونه خونریزی بپرهیزید)! و (به هنگام نبرد) با مشرکان، دسته جمعی پیکار کنید، همان گونه که آنها دسته جمعی با شما پیکار می‌کنند؛ و بدانید خداوند با پرهیزگاران است!

سوره ی توبه

دلیل مشرک بودن یهودیان و مسیحیان که برای خدا فرزند قائلند

 

وَقَالَتِ ٱلْیَهُودُ عُزَیْرٌ ٱبْنُ ٱللَّهِ وَقَالَتِ ٱلنَّصَٰرَى ٱلْمَسِیحُ ٱبْنُ ٱللَّهِ ۖ ذَٰلِکَ قَوْلُهُم بِأَفْوَٰهِهِمْ ۖ یُضَٰهِـُٔونَ قَوْلَ ٱلَّذِینَ کَفَرُوا۟ مِن قَبْلُ ۚ قَٰتَلَهُمُ ٱللَّهُ ۚ أَنَّىٰ یُؤْفَکُونَ30

یهود گفتند: «عزیر پسر خداست!» و نصارا کفتند: «مسیح پسر خداست!» این سخنی است که با زبان خود می‌گویند، که همانند گفتار کافران پیشین است؛ خدا آنان را بکشد، چگونه از حق انحراف می‌یابند؟!

ٱتَّخَذُوٓا۟ أَحْبَارَهُمْ وَرُهْبَٰنَهُمْ أَرْبَابًۭا مِّن دُونِ ٱللَّهِ وَٱلْمَسِیحَ ٱبْنَ مَرْیَمَ وَمَآ أُمِرُوٓا۟ إِلَّا لِیَعْبُدُوٓا۟ إِلَٰهًۭا وَٰحِدًۭا ۖ لَّآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۚ سُبْحَٰنَهُۥ عَمَّا یُشْرِکُونَ ۳۱

(آنها) دانشمندان و راهبان خویش را معبودهایی در برابر خدا قرار دادند، و (همچنین) مسیح فرزند مریم را؛ در حالی که دستور نداشتند جز خداوند یکتائی را که معبودی جز او نیست، بپرستند، او پاک و منزه است از آنچه همتایش قرار می‌دهند!

سوره ی توبه

مشرکان نجس و ناپاک هستند

یَٰٓأَیُّهَا ٱلَّذِینَ ءَامَنُوٓا۟ إِنَّمَا ٱلْمُشْرِکُونَ نَجَسٌۭ فَلَا یَقْرَبُوا۟ ٱلْمَسْجِدَ ٱلْحَرَامَ بَعْدَ عَامِهِمْ هَٰذَا ۚ وَإِنْ خِفْتُمْ عَیْلَةًۭ فَسَوْفَ یُغْنِیکُمُ ٱللَّهُ مِن فَضْلِهِۦٓ إِن شَآءَ ۚ إِنَّ ٱللَّهَ عَلِیمٌ حَکِیمٌۭ28

ای کسانی که ایمان آورده‌اید! مشرکان ناپاکند؛ پس نباید بعد از امسال، نزدیک مسجد الحرام شوند! و اگر از فقر می‌ترسید، خداوند هرگاه بخواهد، شما را به کرمش بی‌نیاز می‌سازد؛ (و از راه دیگر جبران می‌کند؛) خداوند دانا و حکیم است.

سوره ی توبه

اگر پدران و برادران شما، کفر را بر ایمان ترجیح دادند سرپرست خود قرار ندهید

یَٰٓأَیُّهَا ٱلَّذِینَ ءَامَنُوا۟ لَا تَتَّخِذُوٓا۟ ءَابَآءَکُمْ وَإِخْوَٰنَکُمْ أَوْلِیَآءَ إِنِ ٱسْتَحَبُّوا۟ ٱلْکُفْرَ عَلَى ٱلْإِیمَٰنِ ۚ وَمَن یَتَوَلَّهُم مِّنکُمْ فَأُو۟لَٰٓئِکَ هُمُ ٱلظَّٰلِمُونَ23

ای کسانی که ایمان آورده‌اید! هرگاه پدران و برادران شما، کفر را بر ایمان ترجیح دهند، آنها را ولیّ (و یار و یاور و تکیه‌گاه) خود قرار ندهید! و کسانی از شما که آنان را ولیّ خود قرار دهند، ستمگرند  !

قُلْ إِن کَانَ ءَابَآؤُکُمْ وَأَبْنَآؤُکُمْ وَإِخْوَٰنُکُمْ وَأَزْوَٰجُکُمْ وَعَشِیرَتُکُمْ وَأَمْوَٰلٌ ٱقْتَرَفْتُمُوهَا وَتِجَٰرَةٌۭ تَخْشَوْنَ کَسَادَهَا وَمَسَٰکِنُ تَرْضَوْنَهَآ أَحَبَّ إِلَیْکُم مِّنَ ٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦ وَجِهَادٍۢ فِى سَبِیلِهِۦ فَتَرَبَّصُوا۟ حَتَّىٰ یَأْتِىَ ٱللَّهُ بِأَمْرِهِۦ ۗ وَٱللَّهُ لَا یَهْدِى ٱلْقَوْمَ ٱلْفَٰسِقِینَ24

بگو: «اگر پدران و فرزندان و برادران و همسران و طایفه شما، و اموالی که به دست آورده‌اید، و تجارتی که از کساد شدنش می‌ترسید، و خانه هائی که به آن علاقه دارید، در نظرتان از خداوند و پیامبرش و جهاد در راهش محبوبتر است، در انتظار باشید که خداوند عذابش را بر شما نازل کند؛ و خداوند جمعیّت نافرمانبردار را هدایت نمی‌کند!

سوره ی توبه