هرچند نشانه‌های روشنی از اشتراک منافع سازمان مجاهدین خلق و حکومت عراق به خصوص پس از ورود این سازمان به فاز مبارزه‌ی مسلحانه علیه جمهوری اسلامی وجود داشت و رسانه‌های عراقی به خصوص رادیو بغداد بخشی از نیازهای تبلیغاتی این سازمان را برآورده می‌کردند،ولی کتاب «سازمان مجاهدین خلق ـ پیدایی تا فرجام» زمینه‌های هم‌کاری این سازمان با عراق را به سال ۱۳۵۷ ارجاع می‌دهد.
به گزارش ایسنا، تمایلات تاریخی و ذاتی سازمان مجاهدین خلق از یک سو و نوع فعالیت‌های آن و لزوم برخورداری از حمایت یک کشور خارجی به بار نشست و این سازمان با انتخاب بدترین گزینه، حکومت عراق را به عنوان کشور پشتیبان و حزب بعث را به عنوان پدرخوانده‌ی خود برگزید. این اقدام بعد از انتخاب مشی مبارزه‌ی مسلحانه با جمهوری اسلامی اثرگذارترین حرکت سیاسی سازمان بود.
