ققنوس بی بال در اوج آسمان

سیاسی،فرهنگی،تاریخی ،مذهبی و اجتماعی

۱۵ مطلب با موضوع «نهج البلاغه» ثبت شده است

حکمت 222 نهج البلاغه

امام(علیه السلام) فرمود:

یکى از باارزش ترین کارهاى کریمان تغافل از چیزهایى است که از آن آگاهند(و سرپوش گذاشتن بر آن لازم است).

تغافل : خود را به بی خبری زدن

شرح و تفسیر

 ... به نکته مهمى درباره آداب معاشرت اشاره کرده، مى فرماید: «یکى از باارزش ترین کارهاى کریمان تغافل از چیزهایى است که از آن آگاهند (و سرپوش گذاشتن بر آن لازم است)»; (مِنْ أَشْرَفِ أَعْمَالِ الْکَرِیمِ غَفْلَتُهُ عَمَّا یَعْلَمُ).

کمتر کسى است که عیب پنهانى یا آشکارى نداشته باشد و کمتر دوستى پیدا مى شود که درباره دوستش کار نامناسبى، هرچند به عنوان لغزش انجام ندهد. افراد بزرگوار و باشخصیت کسانى هستند که عیوب پنهانى افراد را نادیده مى گیرند و از لغزش دوستان چشم پوشى مى کنند و هرگز به رخ آنها نمى کشند  .   

این کار، اولاً سبب مى شود که آبروى مسلمان محفوظ بماند; آبرویى که ارزش آن به اندازه ارزش خون اوست. ثانیاً سبب مى شود فرد خطاکار یا صاحب عیب جسور نگردد و از همه اینها گذشته سبب مى شود رابطه مسلمان ها با یکدیگر محفوظ بماند.

در اسلام، غیبت از بزرگ ترین گناهان شمرده شده و این همه تأکید براى حفظ آبروى مسلمانان است. 

....

http://makarem.ir/nahjolbalaghe 

آدرس سایت تفسیر نهج البلاغه 

۰۵ ارديبهشت ۹۶ ، ۱۴:۲۰ ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
ققنوس بی بال در اوج آسمان

روش نابود کردن بدى ها ( حکمت شماره 178 )

و درود خدا بر او، فرمود:

بدى را از سینه دیگران، با کندن آن از سینه خود، ریشه کن نما.

۱۹ اسفند ۹۵ ، ۱۹:۴۲ ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
ققنوس بی بال در اوج آسمان

چند سخن حکمت آموز از امیر مؤمنان علی علیه السلام، حیدر کرار،مولی الموحدین و اسدالله الغالب

حکمت 175 نهج البلاغه

إِذَا هِبْتَ أَمْراً فَقَعْ فِیهِ فَإِنَّ شِدَّةَ تَوَقِّیهِ أَعْظَمُ مِمَّا تَخَافُ مِنْهُ .

ترجمه

هنگامى که از چیزى مى ترسى، خود را در آن بیفکن، زیرا گاهى ترسیدن از چیزى، از خود آن سخت تر است.

 

حکمت 176 نهج البلاغه

آلَةُ الرِّیَاسَةِ سَعَةُ الصَّدْرِ .

ترجمه

بردبارى و تحمّل سختى ها، ابزار ریاست است.

 

حکمت 177نهج البلاغه

ازْجُرِ الْمُسِی‏ءَ بِثَوَابِ الْمُحْسِنِ .

ترجمه

بدکار را با پاداش دادن به نیکوکار آزار ده.

 

حکمت 178 نهج البلاغه

احْصُدِ الشَّرَّ مِنْ صَدْرِ غَیْرِکَ بِقَلْعِهِ مِنْ صَدْرِکَ .

ترجمه

بدى را از سینه دیگران، با کندن آن از سینه خود، ریشه کن نما.

ترجمه دشتی

۱۸ اسفند ۹۵ ، ۱۶:۰۹ ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
ققنوس بی بال در اوج آسمان

حکمت 166 نهج البلاغه


وَ قَالَ ( علیه السلام ) : لَا یُعَابُ الْمَرْءُ بِتَأْخِیرِ حَقِّهِ إِنَّمَا یُعَابُ مَنْ أَخَذَ مَا لَیْسَ لَهُ .

 

و درود خدا بر او، فرمود:

مرد را سرزنش نکنند که چرا حقّش را با تأخیر مى گیرد، بلکه سرزنش در آنجاست که آنچه حقّش نیست بگیرد. 

۱۴ اسفند ۹۵ ، ۲۰:۰۹ ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
ققنوس بی بال در اوج آسمان

حکمت 150 نهج البلاغه ترجمه دشتی

 و درود خدا بر او، فرمود: (مردى از امام در خواست اندرز کرد.)

 

از کسانى مباش که

بدون عمل صالح به آخرت امیدوار است،

و توبه را با آرزوهاى دراز به تأخیر مى اندازد،

در دنیا چونان زاهدان، سخن مى گوید، اما در رفتار همانند دنیا پرستان است،

اگر  نعمت ها به او برسد سیر نمى شود، و در محرومیّت قناعت ندارد،

از آنچه به او رسید شکر گزار نیست، و از آنچه مانده زیاده طلب است.

دیگران را پرهیز مى دهد اما خود پروا ندارد.

به فرمانبردارى امر مى کند اما خود فرمان نمى برد.

 نیکوکاران را دوست دارد، اما رفتارشان را ندارد.

گناهکاران را دشمن دارد اما خود یکى از گناهکاران است،

و با گناهان فراوان مرگ را دوست نمى دارد، اما در آنچه که مرگ را ناخوشایند ساخت پافشارى دارد،

اگر بیمار شود پشیمان مى شود، و اگر تندرست باشد سرگرم خوشگذرانى هاست.

در سلامت مغرور و در گرفتارى نا امید است

اگر مصیبتى به او رسد به زارى خدا را مى خواند. اگر به گشایش دست یافت مغرورانه از خدا روى بر مى گرداند،

[هوای]نَفس به نیروى گمان ناروا، بر او چیرگى دارد، و او با قدرت یقین بر نَفس چیره نمى گردد.

براى دیگران که گناهى کمتر از او دارند نگران، و بیش از آنچه که عمل کرده امیدوار است.

اگر بى نیاز گردد مست و مغرور شود، و اگر تهیدست گردد، مأیوس و سست شود.

چون کار کند در آن کوتاهى ورزد، و چون چیزى خواهد زیاده رَوى نماید،

چون در برابر شهوت قرار گیرد گناه را بر گزیده، توبه را به تأخیر انداز،

و چون رنجى به او رسد از راه ملت اسلام دورى گزیند،

عبرت آموزى را طرح مى کند امّا خود عبرت نمى گیرد.

در پند دادن مبالغه مى کند امّا خود پند پذیر نمى باشد.

سخن بسیار مى گوید، امّا کردار خوب او اندک است .

براى دنیاى زودگذر تلاش و رقابت دارد امّا براى آخرت جاویدان آسان مى گذرد

سود را زیان، و زیان را سود مى پندارد.

از مرگ هراسناک است امّا فرصت را از دست مى دهد

گناه دیگرى را بزرگ مى شمارد، امّا گناهان بزرگ خود را کوچک مى پندارد،

طاعت دیگران را کوچک و طاعت خود را بزرگ مى داند

مردم را سرزنش مى کند، امّا خود را نکوهش نکرده با خود ریاکارانه بر خورد مى کند

خوشگذرانى با سرمایه داران را بیشتر از یاد خدا با مستمندان دوست دارد،

به نفع خود بر زیان دیگران حکم مى کند امّا هرگز به نفع دیگران بر زیان خود حکم نخواهد کرد،

دیگران را هدایت امّا خود را گمراه مى کند،

دیگران از او اطاعت مى کنند، و او مخالفت مى ورزد،

حق خود را به تمام مى گیرد امّا حق دیگران را به کمال نمى دهد،

از غیر خدا مى ترسد، امّا از پروردگار خود نمى ترسد.

۰۶ اسفند ۹۵ ، ۲۲:۰۲ ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
ققنوس بی بال در اوج آسمان