وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ ٱلْقُرَىٰٓ ءَامَنُوا۟ وَٱتَّقَوْا۟ لَفَتَحْنَا عَلَیْهِم بَرَکَٰتٍۢ مِّنَ ٱلسَّمَآءِ وَٱلْأَرْضِ وَلَٰکِن کَذَّبُوا۟ فَأَخَذْنَٰهُم بِمَا کَانُوا۟ یَکْسِبُونَ «۹۶»
و اگر اهل شهرها و آبادی ها، ایمان می‌آوردند و تقوا پیشه می‌کردند، برکات آسمان و زمین را بر آنها می‌گشودیم؛ ولی (آنها حق را) تکذیب کردند؛ ما هم آنان را به کیفر اعمالشان مجازات کردیم.
أَفَأَمِنَ أَهْلُ ٱلْقُرَىٰٓ أَن یَأْتِیَهُم بَأْسُنَا بَیَٰتًۭا وَهُمْ نَآئِمُونَ «۹۷»
آیا اهل این آبادی ها، از این ایمنند که عذاب ما شبانه به سراغ آنها بیاید در حالی که در خواب باشند؟!
أَوَأَمِنَ أَهْلُ ٱلْقُرَىٰٓ أَن یَأْتِیَهُم بَأْسُنَا ضُحًۭى وَهُمْ یَلْعَبُونَ «۹۸»
آیا اهل این آبادی ها، از این ایمنند که عذاب ما هنگام روز به سراغشان بیاید در حالی که سرگرم بازی هستند؟!
أَفَأَمِنُوا۟ مَکْرَ ٱللَّهِ ۚ فَلَا یَأْمَنُ مَکْرَ ٱللَّهِ إِلَّا ٱلْقَوْمُ ٱلْخَٰسِرُونَ «۹۹»
آیا آنها خود را از مکر الهی در امان می‌دانند؟! در حالی که جز زیانکاران، خود را از مکر (و مجازات) خدا ایمن نمی‌دانند!
أَوَلَمْ یَهْدِ لِلَّذِینَ یَرِثُونَ ٱلْأَرْضَ مِنۢ بَعْدِ أَهْلِهَآ أَن لَّوْ نَشَآءُ أَصَبْنَٰهُم بِذُنُوبِهِمْ ۚ وَنَطْبَعُ عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لَا یَسْمَعُونَ «۱۰۰»
آیا کسانی که وارث روی زمین بعد از صاحبان آن می‌شوند، عبرت نمی‌گیرند که اگر بخواهیم، آنها را نیز به گناهانشان هلاک می‌کنیم، و بر دل هایشان مهر می‌نهیم تا (صدای حق را) نشنوند؟!
تِلْکَ ٱلْقُرَىٰ نَقُصُّ عَلَیْکَ مِنْ أَنۢبَآئِهَا ۚ وَلَقَدْ جَآءَتْهُمْ رُسُلُهُم بِٱلْبَیِّنَٰتِ فَمَا کَانُوا۟ لِیُؤْمِنُوا۟ بِمَا کَذَّبُوا۟ مِن قَبْلُ ۚ کَذَٰلِکَ یَطْبَعُ ٱللَّهُ عَلَىٰ قُلُوبِ ٱلْکَٰفِرِینَ «۱۰۱»
این ها، شهرها و آبادی هایی است که قسمتی از اخبار آن را برای تو شرح می‌دهیم؛ پیامبرانشان دلایل روشن برای آنان آوردند؛ (ولی آنها چنان لجوج بودند که) به آنچه قبلاً تکذیب کرده بودند، ایمان نمی‌آوردند! اینگونه خداوند بر دل های کافران مهر می‌نهد (و بر اثر لجاجت و ادامه گناه، حس تشخیص شان را سلب می‌کند!
وَمَا وَجَدْنَا لِأَکْثَرِهِم مِّنْ عَهْدٍۢ ۖ وَإِن وَجَدْنَآ أَکْثَرَهُمْ لَفَٰسِقِینَ «۱۰۲»
و بیشتر آنها را بر سر پیمان خود نیافتیم؛ (بلکه) اکثر آنها را فاسق و گنهکار یافتیم!
دوست
