به نظر می‌رسد، این تصمیم "متهورانه" چندان بی‌قرابت با "رئیس جمهور متهور" آمریکا یعنی دونالد ترامپ نباشد که حدود 500 میلیارد دلار گرفت و در اولین سفر خارجی به عربستان آمد و علاوه بر اعلام تشکیل «ناتو عربی» علیه ایران، علیه قطر هم اعلام جنگ کرد.
یک منبع مطلع اخیرا به من گفته بود که بن سلمان در سفرش به آمریکا بعد از انتخاب ترامپ، بسیار اصرار کرده که ترامپ اولین سفرش را به عربستان اختصاص بدهد؛ برای همین ترامپ چنین مبلغ هنگفتی از عربستان گرفت و دو طرف ادعا کردند که قراردادهایی به ارزش این مبلغ امضا کرده‌اند؛ حال آنکه قرارداد خاص و جدیدی در کار نیست؛ 450 میلیارد دلار به آقای ترامپ هدیه شد.
بر خلاف برخی تحلیل‌های پیشین محافل آمریکایی که گفته می‌شد محمد بن نایف به دلیل روابط و اطمینانی که در محافل آمریکایی دارد، از گزینه‌های جدی سلطنت در عربستان است، به نظر می‌رسد که محمد بن سلمان با دلارهای نفتی کار خودش را کرده و با چراغ سبز ترامپ پسرعمویش را نیامده، کنار زد تا راه برای رسیدن به تخت شاهی هموار شود؛ شاید او که گفته جنگ را باید به داخل ایران بکشاند، وعده ایران را به ترامپ داده باشد.
اما شاهزاده جوانی که اینقدر عجول است، آیا صبر می‌کند تا پدر 82 ساله‌اش بمیرد سپس بر تخت تکیه بزند؟ آیا اصلا وقتی پدرش بمیرد، امانش می‌دهند که به تخت برسد؟. برخی‌ها برکناری بن نایف را شبیه کنار زدن فیصل بن سعود در سال 1964 می‌دانند که با پروژه‌های منطقه‌ای در ارتباط بود. به نظر نمی‌رسد محمد بن سلمان اینقدر صبور باشد یا جرأت این مقدار صبر را داشته باشد. حتی «مجتهد» حساب توییتری مشهور به افشاگر سعودی نیز امروز گفت که سلمان بزودی به نفع پسرش کناره‌گیری می‌کند.
