طبق روایتى که مرحوم ابن میثم در شرح نهج البلاغه خود آورده از (سوید بن غفله) نقل مى کند که من با ابو موسى اشعرى در کنار فرات در زمان خلافت عثمان بودم، ابوموسى روایتى براى من نقل کرد و گفت: من از رسول خدا شنیدم که مى فرمود: بنى اسرائیل اختلاف کردند و اختلاف همچنان در میان آنها ادامه یافت تا زمانى که دو نفر حکم گمراه (براى حل اختلاف) برگزیدند آنها گمراه شدند و پیروان خود را نیز گمراه کردند و این امر در امت من نیز واقع خواهد شد. در میان آنها اختلافى پیدا مى شود و دو نفر حَکَم، گمراه و گمراه کننده براى حل اختلاف خود انتخاب خواهند کرد. سوید مى گوید: من به ابو موسى گفتم: بترس از اینکه یکى از آن دو تو باشى، او پیراهنش را از تن بیرون آورد و گفت از این کار برائت مى جویم این گونه که پیراهنم را از خود دور کرده ام. (اشاره به اینکه چنین مأموریتى را نخواهم پذیرفت; ولى همان گونه که مى دانیم پذیرفت و پیش بینى معجزه آساى پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) به وقوع پیوست).
این روایت را نخست ابن ابى الحدید در جلد 13، صفحه 215 در شرح خطبه مورد بحث آورده و سپس مرحوم ابن میثم و علاّمه شوشترى در شروح خود نیز همین خطبه را آورده اند.