از خطبه ی16 نهج البلاغه
3.سرگردانى مردم، و ضرورت تقوا
آن کس که بهشت و دوزخ را پیش روى خود دارد، در تلاش است.
برخى از مردم به سرعت به سوى حق پیش مى روند، که اهل نجاتند،
و بعضى به کندى مى روند و امیدوارند،
و دیگرى کوتاهى مى کند و در آتش جهنّم گرفتار است.
چپ و راست گمراهى، و راه میانه، جادّه مستقیم الهى است که قرآن و آثار نبوّت، آن را سفارش مى کند، و گذرگاه سنّت پیامبر (صلّى اللّه علیه و آله و سلّم ) است
و سرانجام، بازگشت همه بدان سو مى باشد .
ادّعا کننده باطل نابود شد،
و دروغگو زیان کرد،
هر کس با حق در افتاد هلاک گردید.
نادانى انسان همین بس که قدر خویش نشناسد.
آن چه بر أساس تقوا پایه گذارى شود، نابود نگردد.
کشتزارى که با تقوا آبیارى شود، تشنگى ندارد.
مردم به خانه هاى خود روى آورید، مسائل میان خود را اصلاح کنید، توبه و بازگشت پس از زشتى ها میسّر است.
جز پروردگار خود، دیگرى را ستایش نکنید
و جز خویشتن خویش دیگرى را سرزنش ننمایید.
