سایت ساجد - روز دو شنبه ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ش، ۱۲ ذیقعده ۱۴۰۰ ق، ۲۲ سپتامبر ۱۹۸۰ م، اسکادران های جنگی نیروی هوایی رژیم حاکم بر عراق، چندین فرودگاه اصلی کشورمان را بمباران کردند و ساعتی بعد، بیش از ۱۰ لشگر پیاده و زرهی و مکانیزه نیروی زمینی عراق، از مرزهای جنوبی و غربی کشور گذشتند و رسما، جنگ میان ایران و رژیم حاکم بر عراق آغاز شد.
این جنگ حدود ۷ سال و ۱۰ ماه به طول انجامید و در فرهنگ عمومی مردم ایران از آن با عنوان «دفاع مقدس» یاد می شود.
در طول این مدت، تمامی کشورهای جهان به جز تعدادی انگشت شمار، یا رسما به پشتیبانی و حمایت مادی و معنوی از رژیم صدام پرداختند و یا سکوت حمایت آمیز پیشه کردند.
سازمان ملل متحد نیز، به عنوان تنها مرجع رسمی جهت رسیدگی به مناقشاتی اینچنینی، عملکردی بی تاثیر بر شدت جنگ داشت که در آن شرایط، خواهی نخواهی و یا به سود متجاوز تمام می شد و حتی در برخی مواقع نیز به شکل شرم آوری این سازمان را رسما در جبهه عراق قرار می داد.
تنها سه سال پس از اتمام جنگ بود که سازمان ملل متحد، عراق را به عنوان آغازگر جنگ معرفی نمود و این کشور را مکلف به جبران خسارات وارده بر ایران نمود.
آن چه می بینید، نقشه هایی است از مناطق مرزی جنوبی و غربی کشورمان که در جریان تجاوز عراق، به اشغال درآمدند و شهرهایی را که زیر آتش ارتش عراق قرار داشت را با تفکیک نوع آتش، مشخص کرده است:
