فردا صبح خودم را به جزیره هنگام رسانده، قایقی کرایه کرده و خود را به محل حادثه رساندم. تازه با اجساد شهدا روبهرو شده و عمق فاجعه را پی بردم. عکسهایی که از این واقعه گرفتم مسئولان روزنامه وقت را به این نتیجه رساند که منتشر نشود.
سید حسین هاشمی عکاس جنگ در گفتوگو با خبرنگار تاریخ خبرگزاری فارس در مورد حادثه هواپیمای ایرباس گفت: دوازدهم تیرماه 1367 شمسی خبر به من رسید که هواپیمای مسافری ایرباس ایران که از بندرعباس عازم دُبی بود، بر فراز آب های خلیج فارس و در نزدیکی جزیره "هنگام" مورد هجوم یگان های دریایی متجاوز آمریکایی مستقر در آب های خلیج فارس قرار گرفت و سقوط کرد.
وی افزود: من بعد از اینکه صحت و سقم خبر تایید شد با یک گروه نظامی عازم بندرعباس شدم و بعد با قایق کوچک به نزدیک جزیره هنگام رسیدیم و چون غروب شد و نور برای عکاسی مناسب نبود برگشم و از اجسادی که منتقل به سردخانه شد عکاسی کردم.
هاشمی در پایان خاطرنشان کرد: فردا صبح خودم را به جزیره هنگام رساندم و قایقی کرایه کردم و خود را به محل حادثه رساندم تازه با اجساد شهدا روبهرو شدم عمق فاجعه را پی بردم عکسهای که از واقعه گرفتم مسولان روزنامه وقت را به این نتیجه رساند که منتشر نشود و اگر منتشر میشد جهانیان بهتر عمق فاجعه را درک میکردند.
بنابراین گزارش، در دوازدهم تیرماه 1367 ش روز برابر با سوم ژوئیه 1988 م، هواپیمای مسافربری ایرباس ایران که از بندرعباس عازم دُبی بود، بر فراز آبهای خلیج فارس و در نزدیکی جزیره هنگام مورد هجوم یگانهای دریایی آمریکایی مستقر در آبهای خلیج فارس قرار گرفت و سقوط کرد.
این هواپیما که با موشک ناو جنگی وینسنس مورد حمله عمدی نیروهای دریایی آمریکا قرار گرفت حامل 298 مسافر و خدمه بود که تمامی آنها اعم از مرد و زن و کودک و نوجوان و کهنسال با وقوع این جنایت فجیع به شهادت رسیدند.
در میان سرنشینان هواپیما، 66 کودک زیر 12 سال، 52 زن و 46 تن تبعه کشورهای خارجی نیز بودند که کشته شدند. ساقط کردن هواپیمای مسافربری ایران از سوی جنایتکاران آمریکایی، در حقیقت یکی دیگر از مراحل رویارویی استکبار جهانی با جمهوری اسلامی ایران برای تقویت متجاوزان عراقی در جبهههای جنگ و به زانو در آوردن مسؤولان نظام جمهوری اسلامی ایران بود.
پس از سقوط این هواپیما، مقامات آمریکایی برای توجیه این جنایت نابخشودنی، دلایل ضد و نقیضی عنوان کردند و کوشیدند این اقدام خصمانه را یک اشتباه قلمداد کنند. اما با توجه به مجهز بودن کشتی جنگی وینسنس به پیشرفته ترین سیستمهای راداری و رایانهای و همچنین مشخص بودن نوع هواپیمای در حال پرواز، مسلَّم شد که احتمال اشتباه وجود نداشته و این اقدام، کاملاً خصمانه بوده است.
با این حال مقامهای آمریکایی پس از چندی، در توهینی آشکار به ملت ایران، مدال شجاعت بر گردن ناخدای این ناو انداختند و بدین سان حمایت رسمی خود را از این جنایت اعلام کردند. به هر تقدیر، این جنایت نیز در کنار جنایات بیشمار دولت آمریکا، در پرونده سیاه استکبار جهانی ثبت شد و لکه ننگ دیگری بر تارک آن جنایت پیشگان نقش بست.
انتهای پیام/