وَیَوْمَ تَشَقَّقُ ٱلسَّمَآءُ بِٱلْغَمَٰمِ وَنُزِّلَ ٱلْمَلَٰٓئِکَةُ تَنزِیلًا ۲۵
و (بخاطر آور) روزی را که آسمان با ابرها شکافته می‌شود، و فرشتگان نازل می‌گردند.
ٱلْمُلْکُ یَوْمَئِذٍ ٱلْحَقُّ لِلرَّحْمَٰنِ ۚ وَکَانَ یَوْمًا عَلَى ٱلْکَٰفِرِینَ عَسِیرًۭا ۲۶
حکومت در آن روز از آن خداوند رحمان است؛ و آن روز، روز سختی برای کافران خواهد بود!
وَیَوْمَ یَعَضُّ ٱلظَّالِمُ عَلَىٰ یَدَیْهِ یَقُولُ یَٰلَیْتَنِى ٱتَّخَذْتُ مَعَ ٱلرَّسُولِ سَبِیلًۭا ۲۷
و (به خاطر آور) روزی را که ستمکار دست خود را (از شدّت حسرت) به دندان می‌گزد و می‌گوید: «ای کاش با رسول (خدا) راهی برگزیده بودم!
یَٰوَیْلَتَىٰ لَیْتَنِى لَمْ أَتَّخِذْ فُلَانًا خَلِیلًۭا ۲۸
ای وای بر من، کاش فلان (شخص گمراه) را دوست خود انتخاب نکرده بودم!
لَّقَدْ أَضَلَّنِى عَنِ ٱلذِّکْرِ بَعْدَ إِذْ جَآءَنِى ۗ وَکَانَ ٱلشَّیْطَٰنُ لِلْإِنسَٰنِ خَذُولًۭا ۲۹
او مرا از یادآوری (حق) گمراه ساخت بعد از آنکه (یاد حق) به سراغ من آمده بود!» و شیطان همیشه خوارکنند* انسان بوده است!
