ماموریت «استفانو دل کول» به عنوان چهاردهمین فرمانده نیروهای ویژه سازمان ملل در جنوب لبنان (یونیفل) روز گذشته (سه شنبه) در حالی آغاز شد که عملکرد این نیروها به ویژه سکوت و انفعال آنها در برابر تجاوزهای مکرر رژیم صهیونیستی به تمامیت ارضی لبنان انتقادهای زیادی را در پی داشته است.
به گزارش خبرنگار ایرنا، دل کول در سال 2008 به جرگه نیروهای ایتالیایی یونیفل پیوست و پیش از این در سال های 2014 و 2015 سابقه حضور در جنوب لبنان را داشته است.
تغییر فرماندهان نیروهای یونیفل یا نیروهای صلح بان سازمان ملل به دلیل تشابه عملکرد آنان، تاثیر زیادی در جنوب لبنان نمی گذارد، چرا که به اذعان بیشتر ناظران سیاسی، هم و غم آنها بیشتر این است که ماموریت خود را در حالی به پایان برسانند که هیچ گونه جنگی از سوی اسرائیل در لبنان رخ نداده باشد؛ رخدادی که در زمان فرماندهی «ویلیام کالاهان» ایرلندی در سال 1982 اتفاق افتاد.
تغییر فرماندهان نیروهای یونیفل یا نیروهای صلح بان سازمان ملل به دلیل تشابه عملکرد آنان، تاثیر زیادی در جنوب لبنان نمی گذارد، چرا که به اذعان بیشتر ناظران سیاسی، هم و غم آنها بیشتر این است که ماموریت خود را در حالی به پایان برسانند که هیچ گونه جنگی از سوی اسرائیل در لبنان رخ نداده باشد؛ رخدادی که در زمان فرماندهی «ویلیام کالاهان» ایرلندی در سال 1982 اتفاق افتاد.
**نیروهای یونیفل و وظیفه آنها
نیروهای یونیفل به عنوان نیروهای صلح بان بین المللی، به موجب قطعنامه 425 در ماه مارس سال 1978 توسط شورای امنیت به لبنان آمدند تا بر عقب نشینی اسرائیل از خاک این کشور نظارت کنند.
در پی تجاوز رژیم صهیونیستی به لبنان در تابستان سال 2006 به موجب قطعنامه 1701 تعداد این نیروها افزایش یافت. در حالی که پیش از جنگ چیزی حدود 2000 نظامی در زمره نیروهای یونیفل در لبنان حضور داشتند، پس از صدور این قطعنامه، تعدادشان پس از جنگ به بیش از 15 هزار نفر رسید.
بنابر گزارش در زمستان سال 2016 این نیروها 10 هزار و 521 نظامی، 257 کارمند و 591 کارمند غیرنظامی محلی بود.
صلح بانان سازمان ملل، از نیروهای نظامی چندین کشور تشکیل می شوند؛ از نیروهای چینی، هندی و اندونزیایی گرفته تا نیروهای فرانسوی، ایتالیایی، ایرلندی، لهستانی و اوکراینی. حتی از کشورهای آفریقایی هم در میان این نیروها حضور دارند، برای مثل کشور غنا دارای 2 هزار و 302 سرباز، 56 کارشناس نظامی و 397 پلیس است.
یا مثلا فرانسه دارای 20 نیروی پلیس، 3 کارشناس نظامی و 781 سرباز در جنوب لبنان است.
ماموریت این نیروها، مراقبت از اوضاع جنوب لبنان و ارسال گزارش به شورای امنیت؛ متوقف کردن اعمال تجاوزکارانه؛ نظارت بر انتشار نیروهای ارتش لبنان در طول خط آبی (خط عقب نشینی اسرائیل یا خط احتیاط در دو طرف مرزهای لبنان و فلسطین اشغالی)؛ هماهنگی فعالیت ها بین لبنان و رژیم صهیونیستی؛ مراقبت از رسیدن کمک های انسان دوستانه به شهروندان و نظارت بر بازگشت آوارگان به کشورشان؛ تاکید و نظارت بر خالی بودن منطقه خط آبی و خط رود «لیطانی» از هرگونه سلاحی غیر از سلاح ارتش لبنان است.
**افزایش انتقادها به یونیفل در سال های اخیر
ناظران معتقدند که عملکرد یگان های نیروهای یونیفل در جنوب خط رود لیطانی، به نوعی نشان دهنده طرفداری آنان از رژیم صهیونیستی است.
یکی از مهم ترین انتقادهایی که متوجه این نیروها شد، در دوره حضور مایکل بیری ایرلندی فرمانده پیشین این نیروهاست که از 19 ژوئن سال 2016 آغاز و امروز (سه شنبه) پس از دو سال به پایان رسید.
بیری در رفتاری مخالف با بی طرفی نیروهای یونیفل، اردیبهشت ماه گذشته در مراسمی در فلسطین اشغالی شرکت کرد که «سالروز کشته شدگان جنگ های اسرائیل» نامیده می شد.
وی با حضور در مراسمی که از سوی دشمن شماره یک لبنان یعنی اسرائیل برگزار می شد، موجی از خشم و غضب را در میان مردم و برخی مقام های لبنانی برانگیخت؛ چرا که فرمانده نیروهای صلح بان سازمان ملل، درست همزمان با سالروز کشتار وحشیانه غیرنظامیان لبنانی در «قانا» در 18 ماه آوریل 1996 در آن مراسم حاضر شده بود.
فرمانده ایرلندی نیروهای یونیفل که در مراسمی در کوه موسوم به «هرتزل» در سرزمین های اشغالی شرکت کرده بود و در حساب توئیتری خود به آن مباهات کرده بود، پس از مشاهده خشم لبنانی ها، نه آن توئیت را حذف و نه عذرخواهی کرد؛ موضوعی که باعث شد که «نبیه بری» رئیس پارلمان لبنان در اعتراض به کارش، او را در سلسله دیدارهای خداحافظی با مسئولان و مقام های لبنانی به حضور نپذیرد.
اما «میشل عون» در دیدار خداحافظی بیری در حالی به او مدال داد که لبنانی ها به ویژه خانواده شهدای جنایت قانا آن را توهین به خود دانستند.
**سکوت و انفعال نیروهای صلح بان در مقابل تجاوزهای مکرر اسرائیلی ها
نقض کننده دیگر بی طرفی نیروهای یونیفل، سکوت و عدم عملکرد مناسب نیروهای حافظ صلح در برابر تجاوزهای روزمره هوایی، دریایی، و زمینی اشغالگران صهیونیست است. روزی نیست که شناورهای اسرائیلی یا پهپادها و جنگنده های رژیم صهیونیستی حریم دریایی و هوایی لبنان را نقض نکنند و هر از گاهی نیز نیروهای زمینی ارتش دشمن، به خاک لبنان می آیند و اقدام به ربودن شهروندان این کشور می کنند.
در آخرین مورد، کمتر از یک ماه پیش، (پنج شنبه 21 تیرماه) نیروهای ارتش رژیم صهیونیستی با عبور از خط مرزی با لبنان در منطقه «کفرشوبا» برای دستگیری 2 لبنانی کمین کردند، اما در پی مقاومت دو لبنانی مقیم منطقه، نظامیان صهیونیست حتی پس از تیراندازی در ربودن این افراد ناکام ماندند.
از زمستان گذشته نیز، اشغالگران در مرز با لبنان اقدام به ساخت دیوار حائل کردند که لبنان به آن معترض است، چرا که ثابت کرده غیر از بخش هایی که هنوز در اشغال صهیونیست هاست، 13 نقطه مورد اختلاف هم وجود دارد که متعلق به این کشور است و اسرائیل نباید در آن دیوار بسازد.
اما آشکارا و جلوی چشم «کلاه آبی ها» ی سازمان ملل بولدوزرهای رژیم صهیونیستی دور جدیدی از عملیات حفاری و خاکبرداری را در نقطه مرزی «بوابه فاطمه» در مقابل دهکده «کفرکلا» در مرزهای جنوبی لبنان با فلسطین اشغالی آغاز کردند که پس از اعتراض ارتش لبنان به نیروهای صلح بان سازمان ملل مستقر در منطقه، این عملیات متوقف شد، اما دیروز دوباره از سر گفته شد.
**حمله به نیروهای یونیفیل نشانه افزایش نارضایتی ها
در طول سال های گذشته اهالی جنوب لبنان که از رفتارهای جانبدارانه نیروهای یونیفل به ستوه آمده اند، بارها به این عملکرد واکنش نشان داده اند. برخی از شهرداری ها و معتمدین محله ها اقدام به تحریم نیروهای یونیفل و عدم همکاری با آنان کرده اند و آنها را به محله های مسکونی در برخی نقاط راه نداده اند.
بارها و بارها ورود این نیروها به کوچه پس کوچه های شهرها و دهکده های جنوب لبنان موجب خشم مردمی و وقوع درگیری هایی هم شده است.
در آخرین مورد، چند روز پیش در «مجدل زون» از توابع شهر صور، گشت نیروهای اسلواکی یونیفل با ورود به یکی از محله های این منطقه و تصویربرداری، با اعتراض های مردم روبرو شدند و با مشاهده نزدیک شدن افرادی، اقدام به شلیک تیر هوایی کردند. مردم نیز با هجوم به این نیروها، سلاح ها و دوربین شان را مصادره کردند. پس از آن با سررسیدن نیروهای ارتش لبنان، نظامیان اهل اسلواکی یونیفل توانستند به مقر خود بازگردند.
چنین رخدادهایی را می توان به عنوان هشدار نسبت به چالش های پیش روی این نیروها دانست، حال باید دید که فرمانده جدید یونیفل در لبنان، سیاست های جانبدارانه از رژیم صهیونیستی را ادامه خواهد داد یا دل کول، فرمانده ای خواهد بود که به راستی در پی محافظت از صلح و نه حمایت از اسرائیل پا به لبنان گذاشته است.
نیروهای یونیفل به عنوان نیروهای صلح بان بین المللی، به موجب قطعنامه 425 در ماه مارس سال 1978 توسط شورای امنیت به لبنان آمدند تا بر عقب نشینی اسرائیل از خاک این کشور نظارت کنند.
در پی تجاوز رژیم صهیونیستی به لبنان در تابستان سال 2006 به موجب قطعنامه 1701 تعداد این نیروها افزایش یافت. در حالی که پیش از جنگ چیزی حدود 2000 نظامی در زمره نیروهای یونیفل در لبنان حضور داشتند، پس از صدور این قطعنامه، تعدادشان پس از جنگ به بیش از 15 هزار نفر رسید.
بنابر گزارش در زمستان سال 2016 این نیروها 10 هزار و 521 نظامی، 257 کارمند و 591 کارمند غیرنظامی محلی بود.
صلح بانان سازمان ملل، از نیروهای نظامی چندین کشور تشکیل می شوند؛ از نیروهای چینی، هندی و اندونزیایی گرفته تا نیروهای فرانسوی، ایتالیایی، ایرلندی، لهستانی و اوکراینی. حتی از کشورهای آفریقایی هم در میان این نیروها حضور دارند، برای مثل کشور غنا دارای 2 هزار و 302 سرباز، 56 کارشناس نظامی و 397 پلیس است.
یا مثلا فرانسه دارای 20 نیروی پلیس، 3 کارشناس نظامی و 781 سرباز در جنوب لبنان است.
ماموریت این نیروها، مراقبت از اوضاع جنوب لبنان و ارسال گزارش به شورای امنیت؛ متوقف کردن اعمال تجاوزکارانه؛ نظارت بر انتشار نیروهای ارتش لبنان در طول خط آبی (خط عقب نشینی اسرائیل یا خط احتیاط در دو طرف مرزهای لبنان و فلسطین اشغالی)؛ هماهنگی فعالیت ها بین لبنان و رژیم صهیونیستی؛ مراقبت از رسیدن کمک های انسان دوستانه به شهروندان و نظارت بر بازگشت آوارگان به کشورشان؛ تاکید و نظارت بر خالی بودن منطقه خط آبی و خط رود «لیطانی» از هرگونه سلاحی غیر از سلاح ارتش لبنان است.
**افزایش انتقادها به یونیفل در سال های اخیر
ناظران معتقدند که عملکرد یگان های نیروهای یونیفل در جنوب خط رود لیطانی، به نوعی نشان دهنده طرفداری آنان از رژیم صهیونیستی است.
یکی از مهم ترین انتقادهایی که متوجه این نیروها شد، در دوره حضور مایکل بیری ایرلندی فرمانده پیشین این نیروهاست که از 19 ژوئن سال 2016 آغاز و امروز (سه شنبه) پس از دو سال به پایان رسید.
بیری در رفتاری مخالف با بی طرفی نیروهای یونیفل، اردیبهشت ماه گذشته در مراسمی در فلسطین اشغالی شرکت کرد که «سالروز کشته شدگان جنگ های اسرائیل» نامیده می شد.
وی با حضور در مراسمی که از سوی دشمن شماره یک لبنان یعنی اسرائیل برگزار می شد، موجی از خشم و غضب را در میان مردم و برخی مقام های لبنانی برانگیخت؛ چرا که فرمانده نیروهای صلح بان سازمان ملل، درست همزمان با سالروز کشتار وحشیانه غیرنظامیان لبنانی در «قانا» در 18 ماه آوریل 1996 در آن مراسم حاضر شده بود.
فرمانده ایرلندی نیروهای یونیفل که در مراسمی در کوه موسوم به «هرتزل» در سرزمین های اشغالی شرکت کرده بود و در حساب توئیتری خود به آن مباهات کرده بود، پس از مشاهده خشم لبنانی ها، نه آن توئیت را حذف و نه عذرخواهی کرد؛ موضوعی که باعث شد که «نبیه بری» رئیس پارلمان لبنان در اعتراض به کارش، او را در سلسله دیدارهای خداحافظی با مسئولان و مقام های لبنانی به حضور نپذیرد.
اما «میشل عون» در دیدار خداحافظی بیری در حالی به او مدال داد که لبنانی ها به ویژه خانواده شهدای جنایت قانا آن را توهین به خود دانستند.
**سکوت و انفعال نیروهای صلح بان در مقابل تجاوزهای مکرر اسرائیلی ها
نقض کننده دیگر بی طرفی نیروهای یونیفل، سکوت و عدم عملکرد مناسب نیروهای حافظ صلح در برابر تجاوزهای روزمره هوایی، دریایی، و زمینی اشغالگران صهیونیست است. روزی نیست که شناورهای اسرائیلی یا پهپادها و جنگنده های رژیم صهیونیستی حریم دریایی و هوایی لبنان را نقض نکنند و هر از گاهی نیز نیروهای زمینی ارتش دشمن، به خاک لبنان می آیند و اقدام به ربودن شهروندان این کشور می کنند.
در آخرین مورد، کمتر از یک ماه پیش، (پنج شنبه 21 تیرماه) نیروهای ارتش رژیم صهیونیستی با عبور از خط مرزی با لبنان در منطقه «کفرشوبا» برای دستگیری 2 لبنانی کمین کردند، اما در پی مقاومت دو لبنانی مقیم منطقه، نظامیان صهیونیست حتی پس از تیراندازی در ربودن این افراد ناکام ماندند.
از زمستان گذشته نیز، اشغالگران در مرز با لبنان اقدام به ساخت دیوار حائل کردند که لبنان به آن معترض است، چرا که ثابت کرده غیر از بخش هایی که هنوز در اشغال صهیونیست هاست، 13 نقطه مورد اختلاف هم وجود دارد که متعلق به این کشور است و اسرائیل نباید در آن دیوار بسازد.
اما آشکارا و جلوی چشم «کلاه آبی ها» ی سازمان ملل بولدوزرهای رژیم صهیونیستی دور جدیدی از عملیات حفاری و خاکبرداری را در نقطه مرزی «بوابه فاطمه» در مقابل دهکده «کفرکلا» در مرزهای جنوبی لبنان با فلسطین اشغالی آغاز کردند که پس از اعتراض ارتش لبنان به نیروهای صلح بان سازمان ملل مستقر در منطقه، این عملیات متوقف شد، اما دیروز دوباره از سر گفته شد.
**حمله به نیروهای یونیفیل نشانه افزایش نارضایتی ها
در طول سال های گذشته اهالی جنوب لبنان که از رفتارهای جانبدارانه نیروهای یونیفل به ستوه آمده اند، بارها به این عملکرد واکنش نشان داده اند. برخی از شهرداری ها و معتمدین محله ها اقدام به تحریم نیروهای یونیفل و عدم همکاری با آنان کرده اند و آنها را به محله های مسکونی در برخی نقاط راه نداده اند.
بارها و بارها ورود این نیروها به کوچه پس کوچه های شهرها و دهکده های جنوب لبنان موجب خشم مردمی و وقوع درگیری هایی هم شده است.
در آخرین مورد، چند روز پیش در «مجدل زون» از توابع شهر صور، گشت نیروهای اسلواکی یونیفل با ورود به یکی از محله های این منطقه و تصویربرداری، با اعتراض های مردم روبرو شدند و با مشاهده نزدیک شدن افرادی، اقدام به شلیک تیر هوایی کردند. مردم نیز با هجوم به این نیروها، سلاح ها و دوربین شان را مصادره کردند. پس از آن با سررسیدن نیروهای ارتش لبنان، نظامیان اهل اسلواکی یونیفل توانستند به مقر خود بازگردند.
چنین رخدادهایی را می توان به عنوان هشدار نسبت به چالش های پیش روی این نیروها دانست، حال باید دید که فرمانده جدید یونیفل در لبنان، سیاست های جانبدارانه از رژیم صهیونیستی را ادامه خواهد داد یا دل کول، فرمانده ای خواهد بود که به راستی در پی محافظت از صلح و نه حمایت از اسرائیل پا به لبنان گذاشته است.
