#حکمت_های_نهج_البلاغه #حکمت_252
ترجمه #فارسی
و درود خدا بر او، فرمود:
خدا «ایمان» را براى پاکسازى دل از شرک،
و «نماز» را براى پاک بودن از کبر و خودپسندى،
و «زکات» را عامل فزونى روزى،
و «روزه» را براى آزمودن اخلاص بندگان،
و «حج» را براى نزدیکى و همبستگى مسلمانان،
و «جهاد» را براى عزّت اسلام،
و «امر به معروف» را براى اصلاح توده هاى ناآگاه،
و «نهى از منکر» را براى بازداشتن بى خردان از زشتى ها،
«صله رحم» را براى فراوانى خویشاوندان،
و «قصاص» را براى پاسدارى از خون ها،
و اجراى «حدود» را براى بزرگداشت محرّمات الهى،
و ترک «مى گسارى» را براى سلامت عقل،
و دورى از «دزدى» را براى تحقّق عفّت،
و ترک «زنا» را براى سلامت نسل آدمى،
و ترک «لواط» را براى فزونى فرزندان،
و «گواهى دادن»[شهادت به حق دادن در دادگاه]را براى به دست آوردن حقوق انکار شده،
و ترک «دروغ» را براى حرمت نگهداشتن راستى،
و «سلام» کردن را براى امنیّت از ترس ها،
و «امامت» را براى سازمان یافتن امور امّت،
و «فرمانبردارى از امام» را براى بزرگداشت مقام رهبرى، واجب کرد.