حضرت مهدى(ع)در ایران و عراق / کتاب عصر ظهور/معرفی نویسنده از ویکی پدیا

بیان کلّى روایات منابع اهل سنت این است که حضرت از مکّه به شام و قدس مى‌رود و برخى دیگر بیانگر این است که حضرت نخست به عراق و سپس بسوى شام و قدس حرکت مى‌نماید.و تنها یکى دو روایت در نسخۀ خطى ابن حماد وجود دارد که مى‌گویند:امام(ع)ابتدا به جنوب ایران مى‌آید تا ایرانیان و رهبر خراسانى آنان و فرماندۀ سپاه وى شعیب بن صالح با حضرت بیعت نمایند و آنگاه به اتفاق ایرانیان در منطقۀ بصره به نبرد

عصر ظهور جلد 1 ، (صفحه 328)

---

علیه سفیانى مى‌پردازد و سپس وارد عراق مى‌گردد و در مجموع،آنچه از روایات استفاده مى‌شود این است که آغاز نهضت ظهور امام(ع)شهر مکه و هدف آن قدس مى‌باشد

*****

معرفی نویسنده ی کتاب

او به تشویق سید عبدالحسین شرف الدین به مدرسهٔ دینی رفت و زیر نظر شیخ ابراهیم سلیمان درس‌های مقدماتی را گذراند. در سال ۱۹۵۸ میلادی در چهارده سالگی به شهر نجف رفت و دروس مقدمات و سطح را در نزد محمد تقی فقیه، سید علاء بحرالعلوم، شیخ باقر ایروانی و سید محمدباقر حکیم خواند و در درس خارج سید ابوالقاسم خویی و سید محمد باقر صدر شرکت کرد.

سراسقف کلیساهای لبنان پس از مطالعه عصر ظهور اقدام به چاپ و توزیع پنج هزار نسخه از آن در میان جوانان مسیحی کرد چرا که معتقد بود آنچه در کتاب مذکور دربارهٔ بازگشت عیسی مسیح و همکاری او با مهدی موعود در دوران ظهور آمده باعث رشد معنویت و امید میان آن‌ها می‌شود.

(انتقال دعوت از علویها به عباسیها)(طب الرضا و طب الصادق علیهما السلام (طب و درمان در اسلام) جلد 1 ، بخش: طب الرضا)

... مامون حضرت را احضار کرد با وى سخن گفت. باز هم حضرت قبول نکرد مامون سخنانى توام با تهدید بحضرت گفت: عُمر شورا را در میان شش نفر تقسیم کرد که یکى از آنها جد تو (على) بود، و عمر گفت هرکس از این شش نفر مخالفت کرد گردنش را بزنید، پس تو از قبول پیشنهاد من ناچارى...

ضربت خوردم تا شهادت امام علی علیه السلام /برگرفته از کتاب: علی از زبان علی نویسنده : جعفر شهید

-«پسرم!چهار چیز را که به تو میگویم به خاطر بسپار و به کار دار،و چهار چیز را که اگر بدان کار نکنى اندک زیانى به تو نمیرساند.» -«پدر آن چهار چیز که باید به کار دارم چیست؟» -«خرد برترین توانگرى است و بدترین تهیدستى نادانى است و خودبینى وحشتناک‌ترین وحشت و خوشخوئى گرامى‌ترین حسب.» -«این چهار خصلت،آن چهار دیگر را هم بگو!»

-«از دوستى احمق بپرهیز که او خواهد تو را سود رساند لیکن به زیانت کشاند.از دوستى با دروغگو که دور را به تو نزدیک و نزدیک را دور نماید.و از دوستى بخیل که چیزى را که بدان سخت نیازمندى از تو دریغ میدارد.و دوستى تبهکار که تو را به هنگام سود خود میفروشد.» ¹و هم این وصیت را در مجموعۀ خود آورده است: