روایتى از ابن میثم در شرح نهج البلاغه

طبق روایتى که مرحوم ابن میثم در شرح نهج البلاغه خود آورده از (سوید بن غفله) نقل مى کند که من با ابو موسى اشعرى در کنار فرات در زمان خلافت عثمان بودم، ابوموسى روایتى براى من نقل کرد و گفت: من از رسول خدا شنیدم که مى فرمود: بنى اسرائیل اختلاف کردند و اختلاف همچنان در میان آنها ادامه یافت تا زمانى که دو نفر حکم گمراه (براى حل اختلاف) برگزیدند آنها گمراه شدند و پیروان خود را نیز گمراه کردند و این امر در امت من نیز واقع خواهد شد. در میان آنها اختلافى پیدا مى شود و دو نفر حَکَم، گمراه و گمراه کننده براى حل اختلاف خود انتخاب خواهند کرد. سوید مى گوید: من به ابو موسى گفتم: بترس از اینکه یکى از آن دو تو باشى، او پیراهنش را از تن بیرون آورد و گفت از این کار برائت مى جویم این گونه که پیراهنم را از خود دور کرده ام. (اشاره به اینکه چنین مأموریتى را نخواهم پذیرفت; ولى همان گونه که مى دانیم پذیرفت و پیش بینى معجزه آساى پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) به وقوع پیوست).
این روایت را نخست ابن ابى الحدید در جلد 13، صفحه 215 در شرح خطبه مورد بحث آورده و سپس مرحوم ابن میثم و علاّمه شوشترى در شروح خود نیز همین خطبه را آورده اند.

#خطبه_238_نهج البلاغه ترجمه محمد دشتی

و من کلام له (علیه السلام) فی شأن الحَکَمین و ذمّ أهل الشام:

(در باره دو داور عراق و شام و نکوهش کوفیان فرمود).

#ترجمه_خطبه_های_نهج_البلاغه
1. وصف شامیان:
شامیان درشت خویانى پست، بردگانى فرو مایه اند که از هر گوشه اى گرد آمده، و از گروه هاى مختلفى ترکیب یافته اند، مردمى که سزاوار بودند احکام دین را بیاموزند، و تربیت شوند، و دانش فراگیرند، و کار آزموده شوند، و سرپرست داشته باشند، و دستگیرشان کنند، و آنها را به کار مفید وادارند. آنان نه از مهاجرانند و نه از انصار، و نه آنان که خانه و زندگى خود را براى مهاجران آماده کرده، و از جان و دل ایمان آوردند.

2. نکوهش از انتخاب حکم:
آگاه باشید که شامیان در انتخاب حکم، نزدیک ترین فردى را که دوست داشتند برگزیدند، و شما فردى را که از همه به ناخشنودى نزدیک تر بود انتخاب کردید. همانا سر و کار شما با عبد اللّه پسر قیس[ابوموسی اشعری] است که مى گفت: «جنگ فتنه است بند کمان ها را ببرّید و شمشیرها را در نیام کنید». اگر راست مى گفت پس چرا بدون اجبار در جنگ شرکت کرده و اگر دروغ مى گفت پس متّهم است.
براى داورى، عبد اللّه بن عباس را رو در روى عمرو عاص قرار دهید، و از فرصت مناسب استفاده کنید، و مرزهاى دور دست کشور اسلامى را در دست خود نگه دارید. آیا نمى بینید که شهرهاى شما میدان نبرد شده و خانه هاى شما هدف تیرهاى دشمنان قرار گرفته است.

ترجمه نامه 53 نهج البلاغه معروف به عهدنامه مالک اشتر

خواصّ جامعه، همواره بار سنگینى را بر حکومت تحمیل مى کنند زیرا در روزگار سختى یاریشان کمتر، و در اجراى عدالت از همه ناراضى تر، و در خواسته هایشان پافشارتر، و در عطا و بخشش ها کم سپاس تر، و به هنگام منع خواسته ها دیر عذر پذیرتر، و در برابر مشکلات کم استقامت تر مى باشند. در صورتى که ستون هاى استوار دین، و اجتماعات پرشور مسلمین، و نیروهاى ذخیره دفاعى، عموم مردم مى باشند، پس به آنها گرایش داشته و اشتیاق تو با آنان باشد.

حکمت 369 نهج_البلاغه

روزگارى بر مردم خواهد آمد که از قرآن جز نشانى، و از اسلام جز نامى، باقى نخواهد ماند. مسجدهاى آنان در آن روزگار آباد، امّا از هدایت ویران است. مسجد نشینان و سازندگان بناهاى شکوهمند مساجد، بدترین مردم زمین مى باشند، که کانون هر فتنه، و جایگاه هر گونه خطاکارى اند، هر کس از فتنه بر کنار است او را به فتنه باز گردانند، و هر کس که از فتنه عقب مانده او را به فتنه ها کشانند،

گزیده ای از مدح امام علی در شاهنامه

چنین گفت فردوسی پاکزاد

.....

منم بنده ی اهل بیت نبی

ستاینده ی خاک پای وصی

حکیم این جهان را چو دریا نهاد

برانگیخته موج از او تند باد

--------------

اگر چشم داری به دیگر سرای

به نزد نبی و علی گیر جای

بر این زادم و هم برین بگذرم

چنان دان که خاک پی حیدرم

-----------

دلت گر به راه خطا مایلست

ترا دشمن اندر جهان خود دلست

هر آنکس که در جانش بغض علیست

از او زارتر در جهان زار کیست؟