ترجمه حکمت 55نهج البلاغه

ترجمه ی حکمت 54 نهج البلاغه

وخدا مکر فرعونیان را باعث پیروزی حق خواهد کرد

وخدا مکر فرعونیان را باعث پیروزی حق خواهد کرد

نزدیکان فرعون به فرعون پیشنهاد  می کنند که موسی ساحر بزرگی است پس از او مهلت بگیر تا در مقابل او بایستیم

ساحران را جمع می کنند

ساحران به قدر خدا شکست می خورند

و همه به موسی و خدای او ایمان می اورند

ساحران بعد از ایمان آوردند به دست فرعونیان شهید می شوند

«قَالُوٓا۟ إِنَّآ إِلَىٰ رَبِّنَا مُنقَلِبُونَ ۱۲۵

(ساحران) گفتند: «(مهم نیست،) ما به سوی پروردگارمان بازمی‌گردیم!

وَمَا تَنقِمُ مِنَّآ إِلَّآ أَنْ ءَامَنَّا بِـَٔایَٰتِ رَبِّنَا لَمَّا جَآءَتْنَا ۚ رَبَّنَآ أَفْرِغْ عَلَیْنَا صَبْرًۭا وَتَوَفَّنَا مُسْلِمِینَ ۱۲۶

انتقام تو از ما، تنها بخاطر این است که ما به آیات پروردگار خویش -هنگامی که به سراغ ما آمد- ایمان آوردیم. بار الها! صبر و استقامت بر ما فرو ریز! (و آخرین درجه شکیبائی را به ما مرحمت فرما!) و ما را مسلمان بمیران!»

قوم فرعون برای این که به خود آیند دچار قحطی و آفت می شوند ولی سودی ندارد

و سرانجام در دریای نیل غرق می شوند.

وبنگرید که فرعون زمان چه کسی است؟

برخورد مفسدان لجوج با صالحان خیر خواه و عاقبت کسی که مشاورانی بی خرد دارد

اطرافیان فرعون گفتند: «بی‌شک، این ساحری ماهر و دانا است!

یُرِیدُ أَن یُخْرِجَکُم مِّنْ أَرْضِکُمْ ۖ فَمَاذَا تَأْمُرُونَ ۱۱۰

می‌خواهد شما را از سرزمین تان بیرون کند؛ (نظر شما چیست، و) در برابر او چه دستوری دارید؟

قَالُوٓا۟ أَرْجِهْ وَأَخَاهُ وَأَرْسِلْ فِى ٱلْمَدَآئِنِ حَٰشِرِینَ ۱۱۱

(سپس به فرعون) گفتند: «(کار) او و برادرش را به تأخیر انداز، و جمع‌آوری‌کنندگان را به همه شهرها بفرست

...

یَأْتُوکَ بِکُلِّ سَٰحِرٍ عَلِیمٍۢ ۱۱۲

 تا هر ساحر دانا (و کارآزموده‌ای) را به خدمت تو بیاورند!»

هفت هشدار از آیات سوره اعراف برای متفکران

وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ ٱلْقُرَىٰٓ ءَامَنُوا۟ وَٱتَّقَوْا۟ لَفَتَحْنَا عَلَیْهِم بَرَکَٰتٍۢ مِّنَ ٱلسَّمَآءِ وَٱلْأَرْضِ وَلَٰکِن کَذَّبُوا۟ فَأَخَذْنَٰهُم بِمَا کَانُوا۟ یَکْسِبُونَ «۹۶»

و اگر اهل شهرها و آبادی ها، ایمان می‌آوردند و تقوا پیشه می‌کردند، برکات آسمان و زمین را بر آنها می‌گشودیم؛ ولی (آنها حق را) تکذیب کردند؛ ما هم آنان را به کیفر اعمالشان مجازات کردیم.

أَفَأَمِنَ أَهْلُ ٱلْقُرَىٰٓ أَن یَأْتِیَهُم بَأْسُنَا بَیَٰتًۭا وَهُمْ نَآئِمُونَ «۹۷»

 آیا اهل این آبادی ها، از این ایمنند که عذاب ما شبانه به سراغ آنها بیاید در حالی که در خواب باشند؟!

أَوَأَمِنَ أَهْلُ ٱلْقُرَىٰٓ أَن یَأْتِیَهُم بَأْسُنَا ضُحًۭى وَهُمْ یَلْعَبُونَ «۹۸»

 آیا اهل این آبادی ها، از این ایمنند که عذاب ما هنگام روز به سراغشان بیاید در حالی که سرگرم بازی هستند؟!

أَفَأَمِنُوا۟ مَکْرَ ٱللَّهِ ۚ فَلَا یَأْمَنُ مَکْرَ ٱللَّهِ إِلَّا ٱلْقَوْمُ ٱلْخَٰسِرُونَ  «۹۹»

آیا آنها خود را از مکر الهی در امان می‌دانند؟! در حالی که جز زیانکاران، خود را از مکر (و مجازات) خدا ایمن نمی‌دانند!

أَوَلَمْ یَهْدِ لِلَّذِینَ یَرِثُونَ ٱلْأَرْضَ مِنۢ بَعْدِ أَهْلِهَآ أَن لَّوْ نَشَآءُ أَصَبْنَٰهُم بِذُنُوبِهِمْ ۚ وَنَطْبَعُ عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لَا یَسْمَعُونَ «۱۰۰»

آیا کسانی که وارث روی زمین بعد از صاحبان آن می‌شوند، عبرت نمی‌گیرند که اگر بخواهیم، آنها را نیز به گناهانشان هلاک می‌کنیم، و بر دل هایشان مهر می‌نهیم تا (صدای حق را) نشنوند؟!

تِلْکَ ٱلْقُرَىٰ نَقُصُّ عَلَیْکَ مِنْ أَنۢبَآئِهَا ۚ وَلَقَدْ جَآءَتْهُمْ رُسُلُهُم بِٱلْبَیِّنَٰتِ فَمَا کَانُوا۟ لِیُؤْمِنُوا۟ بِمَا کَذَّبُوا۟ مِن قَبْلُ ۚ کَذَٰلِکَ یَطْبَعُ ٱللَّهُ عَلَىٰ قُلُوبِ ٱلْکَٰفِرِینَ  «۱۰۱»

این ها، شهرها و آبادی هایی است که قسمتی از اخبار آن را برای تو شرح می‌دهیم؛ پیامبرانشان دلایل روشن برای آنان آوردند؛ (ولی آنها چنان لجوج بودند که) به آنچه قبلاً تکذیب کرده بودند، ایمان نمی‌آوردند! این‌گونه خداوند بر دل های کافران مهر می‌نهد (و بر اثر لجاجت و ادامه گناه، حس تشخیص شان را سلب می‌کند!

وَمَا وَجَدْنَا لِأَکْثَرِهِم مِّنْ عَهْدٍۢ ۖ وَإِن وَجَدْنَآ أَکْثَرَهُمْ لَفَٰسِقِینَ  «۱۰۲»

و بیشتر آنها را بر سر پیمان خود نیافتیم؛ (بلکه) اکثر آنها را فاسق و گنهکار یافتیم!