ناگفته‌های مردی که نیم قرن در کنار شاه بود
ارتشبد حسین فردوست؛ دوست صمیمی‌ای که رضاخان برای پسرش برگزید و او را همراه ولیعهد به سوئیس برای تحصیل در کالج «له‌روزه» فرستاد. فردوست در میان نسل اول و دوم انقلاب آن‌قدر معروف بود که پس از چاپ کتاب خاطراتش، برای خرید آن صف بسته شود و با ۳۱ بار تجدید چاپ و در حدود دویست هزار نسخه، در فهرست کتاب‌های پُرشمارگان قرار بگیرد.
(کتاب جامع التمیثل ص190 و191تآلیف محمدجبله رودی)
از هرچه بگذری سخن دوست خوشتر است
از شیخ عبداله شنیدم که گفت:
روزی به صحرا رفته به دامن کوهی رسیدم نا گاه مار سیاه و عظیمی نزد من آمد وگفت از تو امان می طلبم،که یکی قصد
[جان] من کرده است.[او] این[فرد] است که از عقب می آید،شیخ او را زیر عبا پنهان نمود!در ساعت«درآن لحظه» دهقانی بیل بدوش رسید.
گفت:ماری از خیل ما گریخت«از دست ما گریخت» به کدام طرف رفت؟
شیخ گفت: از عقبِ گریخته نباید رفت.!
آن مرد به فرموده ی شیخ عبداله [انصاری] برگشت.-پش مار را گفت تو نیز بیرون آی و به راه خود برو؛مارگفت:
به کجا بروم تو با من نیکی کردی تا در عوض تو را زخم نزنم نخواهم رفت!
شیخ گفت:از من درگذر و راه خود گیرو برو؛مار گفت:نمی روم تا تو را زخمی نزنم!
شیخ گفت:مرا از شغل و ذکر خدا باز مدارو وقت مرا ضایع مکن؛مارگفت:ذکر وفکر؛ تو را می شاید؛که عمل تو است و زخم و نیش زدن عادت ما است و تو بر خود ستم کردی! جزع و فزع نکن که در مثال است« از جزع و فزع دشمن فریب مخور که دشمن کار خود می کند و دشمن را امان نباید داد »
چرا بی حربه«سلاح» و رفیق در این صحرا آمدی؟
شیخ گقت:رفیق من خداست و حربه ی من ذکراو و مار گفت:رفیق تو که خداست بطلب و ذکر که حربه ی است بیا[و]رتا با هم جدل کنیم!
شیخ گفت:ای مار مرا مهلت بده تا دو رکعت نماز کنم.مار مهلت داد.
[شیخ]دو رکعت نماز کرد«خواند» دو دست به دعا برداشت و با خضوع و خشوع گفت:
«امن یجیب المضطر اذا دعاه و یکشف السّوء»
شیخ مدتی سر به سجود برد چنان گویی صدایی از غیب به او گفت:(ذکر ذاکرحفظ جان ذاکراست)
....
و خود فرموده ای که«... خدا اجر نیکوکاران را ضایع نمی کند» ومن تکیه بر این قول کردم،اگر چه این مار غدَار ظالم است اما تو قادر و توانایی که رفع شرَ او کنی-پس گفت ای دشمن بیا و هر چه خواهی بکن!مار حلقه زده بود و خود را بدامن شیخ انداخت و گردن کشید تا به گردن شیخ نیش بزند!
شیخ گفت«یا حیَ و یا قیَوم» دست دراز کرد و گردن مار را گرفت و قوت کرد«با تمام نیرو» چنان که چشم های مار از جای در آمد. وبه زنهار و جزع افتاد و امان خواست.!
شیخ گفت:تو خود گفتی از جزع و فزع دشمن فریب مخور که دشمن کار خود می کند و گفتی دشمن را امان نباید داد.
پس لب بالا و لب زیر مار بگرفت و قوت کرده تنه اش را دو قسمت نمود و بینداخت و سجده ی شکر بجای آورد....
پس ای مومن این تمثیل برای آن است که از بد عملان و بدکیشان و اهل فسق و فجور کناره جویی و به قول آنان اعتماد نشاید نمود و دوستی با این طایفه نکنی و دائم به ذکر خدا مشغول باشی که خاصیت فکر و ذکر باعث رستگاری است و حق تعالی در قرآن مجید فرموده« فَاذْکُرُونِی أَذْکُرْکُمْ - سوره ی بقره آیه 152» پس همیش به ذکر خدا مشغول باش و هرگز از ذکر او غافل مشو.
این تمثیل و داستانک را تایپ نمودم که نباید به قول آمریکا و انگلیس خیث اعتماند نمود که اگر چنین کنی حماقت را به حد نهایت رسانیده ای
به گزارش شباب، سردار احمد وحیدی رئیس دانشگاه عالی دفاع ملی در یادواره شهدای مدافع حرم منطقه 9 تهران با اشاره به حدیثی از امیرالمومنین و پیامبر گرامی اسلام به تبیین جایگاه رفیع شهدا پرداخت و گفت: شهدا از مقام بسیار بالایی برخوردارند تا جایی که حتی ملائکه به مقام آنها غبطه می خورند.
وی با بیان اینکه ما امروز در برابر یکی از پیچیده ترین توطئه های جهانی قرار داریم اظهار داشت: مبنای طراحی این توطئه شکست اسرائیل در جنگ 33 روزه و پیروزی حزب الله لبنان بوده که وحشت فراوانی را در جریان غربی ، عبری و عربی به پا کرد.
با مراجعه به منابع روائی معتبر و دیدگاه های علمای بزرگ اسلام، دانشمندان علم رجال و دیگر نویسندگانی که در خصوص مختار کتاب نوشته اند، این گونه به دست می آید که امام سجاد ـ علیه السّلام ـ و بقیه امامان ـ علیهم السّلام ـ از کار مختار راضی بودند. وامام سجاد ـ علیه السّلام ـ کار ایشان را تأیید فرموده و شیعیان و دوستداران اهل بیت ـ علیهم السّلام ـ را در حمایت و یاری کردن مختار ترغیب و تشویق فرموده اند که به هر کدام از آنها جداگانه اشاره خواهد شد.
